اما به محض اینکه در این جهان متولد میشویم، همه چیز را فراموش میکنیم. چون قانون جهان مادی این است که مردم فراموشی میکنند. از اینرو لازم است که یک استاد بیاید و دوباره به ما یادآوری کند، بارها و بارها، تا زمانی که به یاد آوریم که وقتی در رحم مادرمان بودیم، چه قولی به خداوند داده بودیم. شاید با مغز فیزیکی مان به یاد نیاوریم، ولی با روح مان به یاد می آوریم، توانایی خردمان به یاد می آورد."
"استادان کسانی هستند که اصل خود را به یاد دارند و از روی عشق، این دانش را با هر کسی که به دنبال آن است سهیم میشوید و برای کارشان هزینه ای دریافت نمیکنند. آنها همه وقت، پول و انرژی خود را صرف جهان میکنند. وقتی به این سطح از استادی برسیم، نه تنها اصل خود را در می یابیم، بلکه میتوانیم به افراد دیگر کمک کنیم که ارزش حقیقی خود را بشناسند. کسانی که از استاد پیروی کنند، فوراً خود را در جهانی جدید می یابند که مملو از دانش حقیقی، زیبایی حقیقی و فضیلت حقیقی است."
تشرف در واقع تنها یک کلمه است برای گشایش روح. ببینید، ما با انواع موانع درگیر هستیم، چه مرئی یا نامرئی، و این به اصطلاح تشرف، روند گشایش دروازه خرد است تا خرد به این جهان جاری شود، تا جهان و نیز به اصطلاح "خویشتن" ما متبرک شود. اما "خویشتن" حقیقی همواره در شکوه و خرد است، از اینرو به برکت نیاز ندارد."
"حالا گر به نوعی بتوانیم با این 'کلمه' یا 'جریان صوت' ارتباط برقرار کنیم، میتوانیم به جای خدا پی ببریم یا میتوانیم با خدا در ارتباط باشیم. اما چطور ثابت میشود که با این 'کلمه' در ارتباط هستیم؟ بعد از اینکه با این 'ارتعاش' درونی مرتبط شدیم، زندگی ما تغییر میکند و بهتر میشود. ما خیلی چیزها می فهمیم که قبلاً هرگز نمیدانستیم. ما خیلی چیزها را متوجه میشویم که قبلاً هرگز راجع به آن فکر نمیکردیم. میتوانیم خیلی کارها را انجام دهیم که قبلاً هرگز خوابش را هم نمی دیدیم. ما قویتر و قویتر میشویم تا زمانی که همچون قادر مطلق شویم. وجود ما توانمند تر و وسیع تر میشود تا جایی که همه جا خواهیم بود، تا جایی که به سطح حضور در همه جا میرسیم و بعد در می یابیم که با خدا یکی شده ایم."
تشرف به طور رایگان ارائه میشود. ممارست روزانه متد مدیتیشن کوان یین و حفظ احکام پنجگانه، تنها شروط لازم بعد از تشرف است. این احکام، رهنمودهایی هستند که به شما کمک میکنند تا به خودتان یا دیگر موجودات زنده آسیب نزنید.
* این همچنین شامل ۲ ساعت و نیم در روز، مدیتیشین روی نور و صوت درونی میشود.
این اقدامات تجربه روشن ضمیری اولیه شما را عمیق میکنند و به آن قدرت می بخشند و به شما امکان میدهند که در نهایت به والاترین سطح از بیداری یا بودائیت برسید. بدون ممارست روزانه، به احتمال خیلی زیاد روشن ضمیری تان را فراموش میکنید و به سطح پایین آگاهی باز میگردید.