جزئیات
دانلود Docx
بیشتر بخوانید
تبار معنوی "اخوت سفید جهانی" توسط استاد "بینسا دونوو"، همچنین معروف به "پیتر کونستانتینو دونوف" بلغاری، در سال ۱۸۹۷، تاسیس شد. استاد "بینسا دونوو"، تعلیم دادند که خصایص تواضع، سرسپردگی، صداقت، نیکی، هوش، و شرافت در تمرین معنوی، ارجح هستند. ایشان شرح دادند که باید مسیر عشق، حکمت و حقیقت را پیمود. "انجمن اخوت سفید جهانی" باور دارد که خداوند در همه چیز وجود دارد: در سنگ، گیاه، آب، هوا، حیوانات و نور. با پیروی از حکم "آهیمسا" یا عدم خشونت، استاد "بینسا دونو" گیاهخوار بوده و درباره رژیم گیاهخواری موعظه کرده اند. این استاد همچنین یک موسیقیدان وسراینده ماهربودند و بسیاری از ترانه های معنوی و آهنگ ها را خلق کرده اند. امروز ما گزیده ای از کتاب «قانون تغذیه» نوشته ی "استاد بینسا دنوو"، از فصل "غذا – روش زندگی" را می خوانیم. در اینجا، استاد دلسوز توجه ما را به برهم خوردن تعادل و هماهنگی با طبیعت، به علت رفتار غیرطبیعی و نامهربانانه نوع بشر با حیوانات، دوستان و همزیستان ما جلب می کند. "همه امراضی که به مردم حمله می کنند به علت جرایم قبلی یا فعلی است. هیچ چیز بی مجازات باقی نمی ماند! میکروبها و عواملی که اکنون بدن انسان را مسموم می کنند، چیزی نیستند جز سم ِ ترس و نفرتی که گاوها، مرغ ها، گوسفندها نسبت به کسی که آنها را کشته و سلاخی کرده است احساس کردند. آیا این امکان وجود دارد؟ بله، ممکن است. همانطور که یک کلمه توهین آمیز می تواند بدن انسان را مسموم و نابود کند، ترس و تنفر حیواناتی که انسان ذبح می کند، بدن او را مسموم می کند. بیماری های خاص و افکار و امیال بدی که در شما رخ می دهند، توسط پستانداران خاصی ایجاد می شوند. برای اینکه از اینهمه رنج راحت شوید، باید نگرش خود را نسبت به حیوانات مهربان و ملایم کنید." به علت قطع جنگل ها و کشتن پستانداران، مردم بدون اینکه بتوانند به خود کمک کنند رنج های زیادی متحمل می شوند. آنها حتی شک نمی کنند که حیوانات و گیاهان مخازنی از نیروهای حیاتی برای رشد و تکامل انسان هستند. با از بین بردن پستانداران، نیروی حیاتی آنها در فضا محو می شود. تا زمانی که مردم نتوانند مستقیما به نیروهای طبیعت وصل شوند، از همان نیروهایی که از حیوانات دریافت خواهند کرد محروم اند. "نابود کردن بی اندازه پستانداران ناهنجاری هایی را در طبیعت ایجاد می کند. بیشتر بیماری ها به دلیل کشتن پستانداران و پرندگان است. تا زمانی که این نابود کردن متوقف نشود، تکامل آنها و تمام نیروهایی که برای تشکیل رفاه و سلامتی آنها هستند بدون استفاده می ماند و در نتیجه در جهان آشفتگی ایجاد می شود که دلیل این بیماری های مختلف است. که دلیل این بیماری های مختلف است." هر چقدر هم که انسان گرسنه باشد، هرگز یک تکه گوشت از پای خود یا جای دیگر نمی برد. هیچکس به خودش اجازه نمی دهد که از گوشت خودش بخورد. اگر بخشی از گوشت خودش را ببرد و بخواهد آن را بخورد – نهایت بیزاری را احساس خواهد کرد. اگر وقتی نسبت به گوشت خودتان چنین حس بیزاری را دارید، چرا همین احساس را درمورد دیگران ندارید؟