รายละเอียด
อ่านเพิ่มเติม
เราควรพึ่งพาใน ปัญญาและสัญชาติญาณของเรา เราสามารถทำทุกสิ่ง ตราบใดที่มันไม่ทำร้ายใคร ตราบใดที่มัน มีประโยชน์ต่อตัวเราและคนอื่น ๆ และทำให้เรามีความสุข เพราะว่าเราบำเพ็ญจิตวิญญาณ ก็เพื่อมีความสุข ถ้าเราเอาแต่หน้านิ่วคิ้วขมวด และทำหน้าบูดบึ้งทั้งวัน แล้วไม่ว่าเราบรรลุถึงระดับใด เราก็ยังคงเป็นพุทธะอมทุกข์ ใช่ไหม?
